🎾 Stary Człowiek I Morze Cv

Geneza „Stary człowiek i morze” pozostaje do dziś najbardziej rozpoznawalnym dziełem Ernesta Hemingwaya. Powieść zapewniła mu literacką Nagrodę Nobla i z miejsca została określona jako „nowy klasyk”. Opowieść o rybaku, zmagającym się kilka dni z potężnym marlinem, pochodzi zapewne z gawęd kubańskich rybaków. Hemingway zaczął zbierać informację do powieści w okolicach 1939 roku. Jego pomocnikiem w poznawaniu świata połowów przy kubańskich brzegach był Gregorio Fuentes – prosty marynarz, który miał stać się inspiracją dla wielu cech powieściowego Santiago. Hemingway spisał książkę w 1951 roku, ukazała się zaś w 1952. Czas i miejsce akcji, charakterystyka bohaterów Akcja rozgrywa się na Kubie, zapewne na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych. Świadczą o tym pewne szczegóły techniczne, wspominane przez bohaterów (powszechny dostęp do radia, wykorzystywanie samolotów do akcji ratunkowej), a także rozmowy o Joe DiMaggio. Był to zawodnik baseballowy, który karierę zakończył w 1951 roku. Główni bohaterowie – Santiago i Manolin – są miłośnikami tego sportu, a postać DiMaggio w oczach tytułowego starego rybaka ma niemal mistyczny wymiar. Santiago to człowiek już wiekowy i najlepsze lata ma niewątpliwie za sobą. Kiedyś był żonaty, ale owdowiał i teraz jedyną bliską mu osobą jest Manolin. Rybak jest człowiekiem bardzo prostym. Marzy tylko o tym, by zdobyć środki na przeżycie kolejnych kilku miesięcy i by jego ukochane drużyny baseballowe triumfowały w zawodach. Zmaga się z nędzą i gdyby nie pomoc Manolina, zapewne by głodował. Jest jednak człowiekiem bardzo dumnym, ale na swój sposób. Nie odmawia pomocy, ale też stara się zachować godność. Kiedy musi zmagać się z wielkim marlinem, wykazuje wytrwałość i charakter. Santiago nie należy do osób religijnych, chociaż czasem obiecuje Bogu zmówienie modlitw w zamian za coś. Mimo tych cokolwiek zabobonnych gestów, nie jest on pozbawiony duchowości. Wręcz przeciwnie, prosty rybak sam wytwarza sobie dość mistyczną wizję świata – zwierzęta traktuje jak swoich braci w trudzie życie, a konieczność ich zabicia jest dlań przykrym obowiązkiem. Za młodu Santiago pływał na statkach do Afryki i często wspomina to, że widział wówczas lwy – piękno tych stworzeń towarzyszy mu w snach przez całe życie. Manolin to chłopiec, pomagający rybakom. Nie znamy jego wieku, wiemy tylko, że miał pięć lat, gdy zaczął pracować dla Santiago. Bardzo zżył się ze starcem, ale rodzice uznali, że nie ma on szczęścia przy połowach i umieścili Manolina w innej załodze. Mimo to chłopak co rano wstaje i pomaga swojemu wiekowemu przyjacielowi, którego bardzo kocha. Gdyby nie jego pomoc, Santiago nie miałby co jeść – jednocześnie Manolin pomaga mu w ten sposób, by stary rybak mógł zachować godność. Problematyka „Stary człowiek i morze” to dzieło otwarte na wiele interpretacji. Może być uznane za metaforyczną opowieść o zmaganiu się człowieka ze światem. Mimo pesymistycznego spojrzenia na kondycję ludzką, Hemingway podkreśla, że warto walczyć z przeciwnościami – choćby po to, by zachować godność we własnych oczach. Powieść jest także opowieścią o przyjaźni między Santiago i Manolinem – w pewnym sensie stanowi ona analizę relacji ojciec i syn (chociaż bohaterowie nie są spokrewnieni). Równocześnie „Stary człowiek i morze” to realistyczny opis życia rybaków, bogaty w szczegóły dotyczące morskiej fauny oraz zwyczajów marynarskich. Rozwiń więcej

Santiago to stary rybak, bohater główny i tytułowy opowiadania "Stary człowiek i morze". Santiago był rybakiem, który łowił w Golfstromie. Heminway, opisując jego wygląd, zaznacza: "wszystko w nim było stare prócz oczu, które miały tę samą barwę, co morze i były wesołe i niezłomne".

Kliknij poniżej, by przeczytać streszczenie szczegółowe: Stary człowiek i morze – opracowanie Autor: Ernest HemingwayRok powstania: 1952Epoka: współczesnośćRodzaj literacki: epika (narrator opowiada o wydarzeniach)Gatunek literacki: opowiadanie (krótki utwór epicki pisany prozą o jednowątkowej fabule; w stosunku do noweli zawiera bardziej rozbudowane opisy, bardziej swobodną kompozycję i postaci drugoplanowe) Stary człowiek i morze – streszczenie w pigułce Santiago jest starym i doświadczonym rybakiem, lecz od 84 dni nie złowił ryby. Żyje bardzo biednie, ale wspierany jest przez Manolina – chłopca, którego nauczył łowienia ryb, pływającego teraz na szczęśliwej łodzi. Manolin chciałby pływać ze starym, ale jego rodzice się na to nie zgadzają, uważając, że przejdzie na niego pech mężczyzny. Santiago postanawia wypłynąć głębiej w morze. Udaje mu się schwytać wielkiego marlina, który przez dwa dni ciągnie go na otwarte morze. Podczas nierównej walki Santiago snuje przemyślenia na temat życia i powraca w pamięci do przeszłości. Wreszcie, nieludzkim wysiłkiem, udaje mu się schwytać i zabić rybę. Przywiązuje ją do łodzi i rozpoczyna wiosłowanie w stronę lądu. W drodze powrotnej szybko pojawiają się rekiny. Kilka z nich zabija, ale w pewnym momencie musi dać za wygraną. Rekiny zjadają całą rybę, zostawiając tylko szkielet. Santiago, pomimo wyczerpania, udaje się dopłynąć do lądu. Tam czego ona niego zaniepokojony chłopiec, który mówi mu, że zorganizowano akcję ratunkową. Zgromadzeni są zdumieni rozmiarem ryby. Santiago idzie spać, a Manolin obiecuje mu, że od teraz będą pływać razem. By sprawdzić swoją znajomość lektury „Stary człowiek i morze”, kliknij poniżej: Stary człowiek i morze – problematyka Przesłanie utworu – w monologach Santiago wypowiada wiele prawd. Człowiek jest w stanie zrobić wszystko, jeśli tylko bardzo chce osiągnąć swój cel, i może pokonać wszystkie bohatera do przyrody – Santiago szanuje naturę, ryby, ptaki i wszystko, co go otacza. Wierzy, że tak samo jak on mają do odegrania swoją rolę. Uważa ryby za równorzędne sobie Santiago widziana oczami Manolina – chłopiec pomagał mężczyźnie w miarę swoich możliwości. Przynosił jedzenie i kawę, robił zakupy, podnosił na duchu. Był wdzięczny za to, że Santiago nauczył go łowić głównego bohatera – Santiago jest silny i opanowany. Cechuje go niezwykła wytrwałość i determinacja. Jest stoikiem pogodzonym z losem. Nie załamuje go utrata walka człowieka z przeciwnościami losu – mężczyzna spędził na morzu trzy dni, najpierw będąc holowanym przez wielkiego marlina, a później wracając ze zdobyczą, którą odbierają mu losu – rekiny zabierają mężczyźnie rybę – raz po raz odgryzają części jej mięsa, zostawiając tylko szkielet. Santiago walczy z nimi, chociaż wie, że jest skazany na własnej słabości i starości – bohater zwyciężył ograniczenia, jakie miało jego ciało. Walczył ze zmęczeniem, sennością, zdrętwieniem, głodem i pragnieniem.

VMlTQX4.